Hepimiz birbirimizden farklıyız, kişisel özelliklerimiz de fiziksel özelliklerimiz de yaşamımız da çalıştığımız işler de… Aynı ülkede, şehirde, evde yaşıyor ya da aynı okulda, sınıfta okuyor veya aynı sektörde, şirkette veya işte çalışıyor olabiliriz, bu durum farklılıklarımızın olmasını engellemiyor. Hepimiz bu farklılıklarımızla ailemizde, okulumuzda, çevremizde, işimizde kendimizi var ediyor, katkıda bulunuyoruz. Ailemizden başlayarak eğitim hayatımızda da tüm farklı özelliklerimize rağmen ailenin diğer bireyleri veya okulun diğer öğrencileri ile aynı şekilde düşünmemizin, davranmamızın veya olmamızın istenmesi varlığımız için en zorlayıcı davranış biçimidir ve bizim biz olmamızın önündeki en büyük engeldir. Peki ya, iş hayatımızda?

İş hayatında madalyonun iki yüzüne göre yöneticiler nasıl davranırlar?

Hepimizin iş hayatımızda sunabileceğimiz farklı katkılar var. Bu da çalışanlara ve şirketlere farklı avantajlar sunar. Farklı düşüncelerin ve iş yapış biçimlerinin olması işyerinin ekosistemini güçlendirir, çalışanlara kendi benliklerini ortaya koyabilme olanağı sunar, yapılan işi zenginleştirir. Yanında daha fazla emek ve çaba sarf edilmesi gerekir. Bu farklılığı isteyen, destekleyen, kabullenen, yöneticiler olduğu gibi kendi düşünce yapısının ya da iş yapış biçiminin kullanılmasını isteyen yöneticiler de olabilir. Yöneticinin düşünce yapısı ve iş yapış biçimi ile yol alınması ise risksiz bir çalışma ortamı sunar, işlerin bir makine tezgahından çıkar gibi yürümesini sağlar. Şimdi, bir de duruma çalışanlar açısından bakalım; iş hayatına başlayan ve iş hayatında gittikçe sayıları artan Z kuşağı tam da bu noktada belirleyici unsur. Onlar kalıpların dışında çalışmayı, kendilerini yaptıkları işte göstermeyi önemsiyorlar.

Yöneticiler bütünleştirici bir şekilde davranabilir mi?

Her iki yaklaşımın da farklı avantajları, dezavantajları ve zorlukları olduğunu göz önüne alalım. Değişimin her alanda olduğunu ve iş hayatında yöneticilere büyük sorumluluklar düştüğünü bilelim. Siyah-beyaz anlayışla bugüne gelmiş olabilmenin geleceğe yürüyebileceğimizi göstermediğini görelim. Sadece şirketimiz ve çalışanlarımız için değil yönetici olarak kendimiz için de bütünleştirici bir şekilde davranarak farklılıklardan faydalanmak için siyah-beyaz yaklaşım yerine farklılıkların sunacağı avantajları kullanalım.